欧宝娱乐

“Naten s'kisha gjume, me mbyste pendimi, kot thone qe pendimi te lehteson.”
― Fyodor Dostoevsky

“Po 莽'pune ke ti, mor zoteri, me 莽izmet e mia te shqyera dhe me berrylat e mi te grisur?”
― Fyodor Dostoevsky

“Lere pastaj qe ka dhe jo pak pasunare qe s'i pelqen te degjojne ankimet me ze te larte te varfanjakeve. Se, sigurisht, i shqetesojne, i bezdisin me ankesat pa fund. Po, moj shpirt, varferia kurdohere e bezdisshme eshte. Ja 莽'eshte, Varenjka. Renkimet e te uriturve, klithmat e zemerplasurve u prishin gjumin ca zoterinjve.”
― Fyodor Dostoevsky

“E po, mirupafshim! Po me mbyt trishtimi, nga merzia. Se莽 kam nje brenge ne shpirt, Makar Aleksejevi莽. As vete s'e di arsyen. E tille dite paska qene. Mirupafshim!”
― Fyodor Dostoevsky

“E ke vene re, Seriozha? Sikur qesh me ty duket, kurse ne te vertete nuk te qesh, te do...”
― Fyodor Dostoevsky

“Kushdo qofte, edhe njeriu i vogel, nga ata qe nuk e turbullojne ujin, qe askujt s'i bien me qafe, qe rrojne me friken e perendise, por edhe me friken per veten, shkojne me mendjen te mos ngacmojne njeri se keshtu as ate vete nuk do ta ngacmojne, do ta lene te qete ne hallet e tij, nuk deshiron qe te tjeret te futin hundet ne jeten e perditshme qe ben, nuk ia ka enda te flasin ne e ka te ri apo te vjeter jelekun, ne i ka te reja apo me mballoma 莽izmet, nuk ia ka enda te marrin vesh te tjeret 莽'eshte duke ngrene, 莽fare po shkruan?... E 莽'te keqe paska, moj zemer, qe une, kur shoh xhadene te prishur, eci ne maje te gishtave, shkel me kujdes per te ruajtur 莽izmet? Pse duhet shkruar per tjetrin qe ndonjehere nuk ka para as per te pire nje gote 莽aj? Sikur qenka e thene dhe e vulosur qe njerezit, te gjithe sa jane, patjeter duhet te pine 莽aj. Po pse e udhes qenka te shohesh ne gojen e tjetrit per te ditur 莽'cope eshte duke pertypur? A fyhet njeriu keshtu? Jo, shpirti im! Perse u dashka fyer tjetri kur ai s'te ngacmon?”
― Fyodor Dostoevsky

“Duhet te qendrojne larg njeri-tjetri si fatkeqet ashtu dhe te varferit, keshtu nuk do te rendoheshin nga njeri-tjetri. Ju shkaktova aq shume fatkeqesi, qe s'i kishit patur kurre me pare ne jeten modeste te vetmitarit. Kjo me brengos, ma derrmon shpirtin.”
― Fyodor Dostoevsky

“Me dendin me lakra, gatuar me 莽aj,
Fryhu bark, fryhu, pelcit,.s'te kam faj!


("kenge burgu")”
― Fyodor Dostoevsky

“Jam njeri i semure... Jam edhe tip keqdashesi. Nuk bej pjese, nderkohe, ne simpatiket. Me duket se vuaj nga mel莽ia, ndonese vete une gje prej gjeje nuk kuptoj nga semundjet, as qe e di me saktesi 莽'me dhemb. Nuk kurohem e as jam kuruar ndonjehere, pavaresisht nga respekti qe kam per mjekesine (se i shkolluar une jam, por edhe bestyd jam). Me ka hipur ne kole, nuk dua te kurohem nga inati. Ju kete kushedi as edhe e kuptoni, kurse une e kuptoj, ndonese s'jam ne gjendje t'ua shpjegoj se kujt i bej dem me kete inat timin. E di fort mire, qe as mjekeve e askujt tjeter nuk i behet vone qe jam tip inat莽ori, e as vete per veten nuk e 莽aj koken, ndonese fort mire e di qe inati eshte dem i kokes. Ngado qe ta sjellesh e kam mbushur mendjen, e kam bere top: nuk dua qe nuk dua te kurohem. Me dhemb kjo e shkrete mel莽i, le te dhembe, nuk paska plasur!”
― Fyodor Dostoevsky, Notes from Underground, White Nights, The Dream of a Ridiculous Man, and Selections from The House of the Dead

“Se une jo vetem nuk isha nopran e nurzi, por as i lig e as keqdashes nuk isha, ama edhe ndonje hi莽 nuk ehste se isha. Ja ku po jua them se nuk kam qene as i lig e as i poshter, po as i ndershem, nuk kam qene hero, por edhe shterpi nuk kam qene. Ne keto 莽aste dergjem ne qoshen time dhe vetem ndersej veten, vetem shtirem sikur kam qene njeri i keq, se, sipas meje, nje njeri qe e ka plot koken, s'ka si ben marrezi si ato te miat, vetem budalli sillet asisoj.”
― Fyodor Dostoevsky

“Po t'a kisha pase ne dore do ta grisesha carcafin dhe nuk do ta lejsha femnen pa shkolle, pse grueja asht themeli i shoqnis njerezore, pse ajo asht burimi i moralit, pse ajo eshte nyja e shenjte e qenejes, pse ajo e mbjell faren e dashunis vellazenore ne mes njerezve. E kur ajo lihet mbas dore vuen e tane shoqnia njerezore.”
― Haki St毛rmilli, Sikur t'isha djal毛

“Eshte e mire letersia, Varenjka, shume e mire eshte. U binda diten e trete te vizitave. Gje me peshe. Ua forcon zemren njerezve, u meson si te jetojne. C'nuk thuhet ne ato shkrime.”
― Fyodor Dostoevsky

“ajzat ishin te bardha si endrra e mengjesit por fatkeqesisht , po aq te pakapshme si endrra.”
― Ismail Kadare, The Siege

“I had always pictured the Albanian
peasants as a very fine picturesque race of men wearing spotless native costume, and slung about with fascinating looking daggers and curious weapons of all kinds, but the great majority of those I saw, more especially in the small towns, were
a very degenerate looking race indeed.”
― Flora Sandes, An English Woman-Sergeant in the Serbian Army

“Tha, e thot毛, edhe do t'thon毛,
D茅r sa t'jet毛 toka e qielli;
Si do kjoft毛 heret a von毛,
Mbas t毛 vranit prap del dielli!... -”
― Hamid Gjylbegaj

“Pak jetohet n毛 k毛t毛 bot毛 sa p毛r t毛 pasur koh毛 p毛r t毛 p毛rhapur urrejtjen ndaj nj毛ri-tjetrit.”
― Nebil Duraku, Egjra

“Po njer毛zit jan毛 t毛 ndrysh毛m. Ka t毛 till毛, fytyra e t毛 cil毛ve t毛 rri p毛rher毛 p毛rpara. E nj毛jta. E pandryshuar. Ti e sheh dhe s'kupton asgj毛. Mendon: "si 毛sht毛 b毛r毛 kjo fytyr毛 e till毛 indifirente e pakuptim. Dhe k毛t毛 un毛 duhet ta shoh 莽do dit毛, 莽do or毛, 莽do 莽ast t毛 jet毛s sime; k毛t毛 fytyr毛 pa jet毛... (shih jeta 莽'fytyr毛 pa jet毛 na paska?!); ka t毛 tjer毛 q毛 kacavirren n毛p毛r trupin t毛nd si ata k毛rmijt毛 dhe aty n毛p毛r gjethe t毛 nd毛rgjegjes sate l毛n毛 jarg毛t e tyre; ka edhe nga ata, q毛 ti ndofta nuk i ke par毛 asnj毛her毛 , s'ke biseduar kurr毛, se ndofta ata kan毛 r毛n毛 p毛rmbys atje te xhamia e tabak毛ve, kan毛 r毛n毛 vite t毛 shkuara, po ti e sheh, endjen edhe tani q毛 ata jan毛 p毛rmbysur duke l毛n毛 nj毛 boshll毛k t毛 madh te ti, kan毛 hapur nj毛 zbraz毛sir毛, q毛 edge tani t毛 prek me gisht毛rinjt毛 e gjat毛 e t毛 ftoht毛 t毛 kujtimit t毛 vet. Dhe ti je i g毛zuar, je i lumtur q毛 dikur ata kan毛 jetuar.”
― Fatos Arapi, Dikush m毛 buz毛qeshte

“Some Albanians who have worn a veil say it creates a kind of freedom by giving them anonymity and symbolic invulnerability when outside the home.”
― Antonia Young, Women Who Become Men: Albanian Sworn Virgins

“Religion mattered at a deep level, which must help to explain why none of these people went over to Islam; but in most cases it did not direct their lives, nor did it prevent some of them from cultivating their connection with a powerful relative who was a Muslim convert. Whilst the fact that they were Catholics from one of Christendom鈥檚 frontier zones may have given them an enhanced sense of their Catholicism, the fact that they were Albanians, connected by language, blood and history to Ottoman subjects and Ottoman territory, gave them an ability to see things also from something more like an Ottoman perspective”
― Noel Malcolm, Agents of Empire: Knights, Corsairs, Jesuits and Spies in the Sixteenth-Century Mediterranean World

“Hasan Pasha also gave the green light for Turks and Greeks to take whatever action they pleased against any Albanians they found: killing them was not a crime. Continuing his march, he executed all the Albanians he encountered, setting fire to a monastery where other were hiding and offering five sequins for every Albanian head brought him.”
― Mark Mazower, Salonica, City of Ghosts: Christians, Muslims and Jews, 1430-1950

“Shum毛 thon毛 se vet毛 jeta 毛sht毛 luft毛. H毛h, jo, ore jo; luft毛 e nj毛mend 毛sht毛 ajo e panjohur q毛 gjendet brenda njeriut (...)”
― Nebil Duraku, Egjra

“We are all equal at nature, but we are distinguished by education.”
― Sami Frash毛ri, Shqip毛ria 莽'ka qen毛, 莽'毛sht毛 e 莽'do t毛 b毛het毛?