Å·±¦ÓéÀÖ

“De volmaaktheid onzer producten en de matigheid onzer prijzen geven ons het recht eene ruime plaats op al de markten der wereld te eischen. Eene jonge natie als de onze moet stoutmoedig zijn, altijd vooruitgaan en vertrouwen in zich zelve stellen. Onze geldmiddelen zijn onschatbaar, ik vrees niet het te zeggen, en wij kunnen er een onberekenbaar voordeel mede doen.”
― Leopold II

“Het volstaat te durven om te slagen; dat is een der geheimen van de macht en den luister dien, gedurende meer dan eene eeuw, onze naburen ten Noorden, de Vereenigde-Provinciën, genoten. Zonder eenigen twijfel bezitten wij gelijke bestanddeelen van voorspoed; waarom zouden onze bedoelingen niet evenzoo hoog strekken?”
― Leopold II

“Het was mij nog niet gegeven, mij tot de gansche Natie te richten. Nochtans, Mijne Heeren, zal ik nimmer met verkleefder en erkentelijker gemoed tot haar kunnen spreken. De toejuichingen, waarmede het Belgische Volk mijne intrede in deze vergadering wel begroeten wil, bewijzen mij nog eens te meer, dat het, over zijn verleden voldaan, niets beter wenscht dan de voortzetting er van in de toekomst. Dat is inderdaad, Mijne Heeren, het doel waarnaar wij te zamen moeten streven. Wat mij betreft, gij kent de gevoelens, die mij bezielen. Gij weet dat ik, oprecht aan â€�'s Lands bestaan verknocht, het vereenzelvig met het mijne. Immer zult gij in mij een landgenoot vinden, gelukkig en fier om tot de handhaving van onze onafhankelijkheid en onzen voorspoed te kunnen bijdragen.”
― Leopold II

“Heeft de Voorzienigheid ons uitstekende toonzetters, beeldhouwers en schilders ten overvloede geschonken, ook bezitten onze provinciën sehrijvers, die wisten uit te munten en, zoo in ’t Fransch als in ’t Vlaamsch, gedurende de vijf en twintig jaren, die sedert onze onafhankelijkheid verliepen, meer dan één merkwaardig werk wisten voort te brengen. Die uitslag is merkwaardig, want eene wijze staatkunde leert ons dat een volk, wien zijn onafhankelijk. bestaan nauw aan het harte ligt, er prijs moet aan hechten eene eigen gedachte te hebben, ze in een eigen vorm te kleeden en dat, met één woord, de letterkundige roem de kroon zet op ieder nationaal gebouw.”
― Leopold II