Å·±¦ÓéÀÖ

“De hedendaagse Vlaming beschouwt zichzelf als Belg, maar koestert in werkelijkheid een diepgewortelde Vlaamse identiteit. Dit bedrieglijk zelfbeeld vindt zijn oorzaak vooral in de associaties die samengaan met het Vlaams-nationalisme. Het gevoel van Vlaams zijn wordt onbewust geassocieerd met het zijn van een Vlaams-nationalist. De Vlaming voelt zich echter geenszins Belgisch, aangezien dit gelijk zou staan aan het zich Frans voelen en hij ziet zichzelf zeker niet als Fransman. Opmerkelijk is dat de gemiddelde Vlaming helemaal geen nationalistische gevoelens heeft, noch Belgisch noch Vlaams. Hij beschouwt zichzelf simpelweg als Vlaming, maar interpreteert deze Vlaamse identiteit als Belgisch, waardoor hij zichzelf als Belg ziet.”
― Isaiah Senones

“Een avontuur was niet voor lafaards, maar voor dapperlingen!”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Het viel haar best zwaar, maar het verleden mocht haar heden gewoonweg niet stelen, tòch?”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“In die wijde, nog barbaarsche, doch zooveel voor de toekomst belovende streken, kunnen de Europeanen niet te talrijk zijn, en zij hebben er het grootste belang bij elkander aldaar onderling bij te staan en er, om zoo te zeggen, een gemeenschappelijken grondslag voor hunne werkzaamheid te leggen.”
― Leopold II

“De volmaaktheid onzer producten en de matigheid onzer prijzen geven ons het recht eene ruime plaats op al de markten der wereld te eischen. Eene jonge natie als de onze moet stoutmoedig zijn, altijd vooruitgaan en vertrouwen in zich zelve stellen. Onze geldmiddelen zijn onschatbaar, ik vrees niet het te zeggen, en wij kunnen er een onberekenbaar voordeel mede doen.”
― Leopold II

“Het is vooral van belang dat wij ons aandeel bekomen in de exploitatie van denieuwe en groote Chinesen markt. Geen beter middel, voorzeker , om ons in deze verre landen te doen kennen en ze zelf te leeren kennen, dan een nijverheids-en handelsgezantschap te sturen bij de hoven van Yedo en Peking, ten einde de keizers om hunne vriendschap te vragen en hun stalen aan te bieden van onze producten, als daar zijn : Kanonnen, krijgs-en prachtwapens, stoffen, tapijten, lakens, weefsels, garen, linnen, kant, meubelen, messen, spiegels, vensterglazen, rijtuigen, modellen van machines, stalen van ijzer, zink, kolen enz. enz.”
― Leopold II

“Komop, Soraia! pepte zij zichzelf op. Jij alleen kan jouw held zijn!”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“De officiële taal was het Frans, zowel voor de Congolezen als voor de kolonialen. Pas in 1957 kregen de Vlamingen het recht op rechtspraak in het Nederlands.”
― Amandine Lauro, Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen

“85% van de missionarissen in Belgisch Congo waren Vlamingen; zij leerden de inheemse talen en maakten Bijbelvertalingen en schoolboeken in het Swahili, Lingala, Kikongo en Tshiluba, de vier voornaamste van de 230 inheemse talen.”
― Amandine Lauro, Koloniaal Congo - Een geschiedenis in vragen

“Aurelio had de zwartste blik aan het hof doch zijn ziel was blank.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Zo klein in gestalte doch o zo groot in gedachte, is die hofnar!”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“De kam kliefde door de baren als vaders vloot op zee.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Er restte haar nu geen andere weg meer, dan die naar huis.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Die lippen raakten, de lijven voelden, hun zielen beroerden en hun harten zouden altijd hetzelfde ritme slaan vanaf dit moment.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Zon en zee werden zo vurige krachten op papier.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Het was mij nog niet gegeven, mij tot de gansche Natie te richten. Nochtans, Mijne Heeren, zal ik nimmer met verkleefder en erkentelijker gemoed tot haar kunnen spreken. De toejuichingen, waarmede het Belgische Volk mijne intrede in deze vergadering wel begroeten wil, bewijzen mij nog eens te meer, dat het, over zijn verleden voldaan, niets beter wenscht dan de voortzetting er van in de toekomst. Dat is inderdaad, Mijne Heeren, het doel waarnaar wij te zamen moeten streven. Wat mij betreft, gij kent de gevoelens, die mij bezielen. Gij weet dat ik, oprecht aan â€�'s Lands bestaan verknocht, het vereenzelvig met het mijne. Immer zult gij in mij een landgenoot vinden, gelukkig en fier om tot de handhaving van onze onafhankelijkheid en onzen voorspoed te kunnen bijdragen.”
― Leopold II

“Heeft de Voorzienigheid ons uitstekende toonzetters, beeldhouwers en schilders ten overvloede geschonken, ook bezitten onze provinciën sehrijvers, die wisten uit te munten en, zoo in ’t Fransch als in ’t Vlaamsch, gedurende de vijf en twintig jaren, die sedert onze onafhankelijkheid verliepen, meer dan één merkwaardig werk wisten voort te brengen. Die uitslag is merkwaardig, want eene wijze staatkunde leert ons dat een volk, wien zijn onafhankelijk. bestaan nauw aan het harte ligt, er prijs moet aan hechten eene eigen gedachte te hebben, ze in een eigen vorm te kleeden en dat, met één woord, de letterkundige roem de kroon zet op ieder nationaal gebouw.”
― Leopold II

“Thans is onze uitvoer bijna uitsluitend toevertrouwd aan vreemde handen. Men dient na te gaan, waarom het zoo is, en de middelen te zoeken om het geld, dat wij aan commissionarissen van Havre, Hamburg, Rotterdam of Londen geven, door Belgen te laten winnen en voor ons land te behouden. Ook dient men, zooals ik zegde, aanzienlijk te vermeerderen het bedrag onzer plaatsingen in den vreemde en deze zouden, naar het gevoelen onzer consuls, vertiendubbeld kunnen worden.”
― Leopold II