Å·±¦ÓéÀÖ

“Ne yanar kimse bana âteÅŸ-i dilden özge
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı

Fuzuli

(Ne gönül ateÅŸinden gayri yananım, ne saba yelinden gayrı kapıma uÄŸrayanım var)”
― Ä°skender Pala, Düşte Kalan

“YaÅŸadığımız hayatın nabzını tutmak için, akıl ve vicdan arasındaki iliÅŸkiyi daima güncel tutmalıyız. Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Aptal insanlar đüşünemedikleri için, her ÅŸeyden emindirler. Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Etrafınızdaki insanlara deyin ki; doÄŸruları konuÅŸmak, psikolojik bir sorun deÄŸildir; tam aksine bir kiÅŸilik gereÄŸinin yansımasıdır. Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Hiçbir ÅŸey, sürü halinde hareket eden insanlar kadar, karanlıkta deÄŸildir. Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Yalanla inÅŸa edilmiÅŸ bir gelecek, ıstırapla gelen karanlık demektir. Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“TANRI'nın rızasını kazanmış fakir bir insan, her ÅŸeye sahip olan bir insandan daha zengindir. Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Çöl Prensesi, Yaz

yıktı nâr-ı,
koca selviyi can boÄŸazla.
bak - bak yıktı işte,
tohum sunayan diş mızrağını.

2
dışarda deli azgın,
sarhoş düşlerin.
en derin uçurumlar aşağısında,
bocalanır, asırlar boyu.

3
bir kuşkudur gözlerin,
tükenmesi olmayan.
bir yanılgıdır kaderin,
dönüşü olmayan
.
4
nasıl da öldü,
sende yaşamayı bekleyen?
ilk aÅŸk, ilk tutku, ilk heyecan,
yandı, kül oldu acılardan.

Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Uzaklık Yürüyen

efkârı buruk akşamlardasın,
ürpermişsin, korkmuşsun,
ağzından çıkan kelimeler darmadağın.
"offf... bir yangından arta kalan,
sadece kül değildir.
acı dolu bir hayattır;
insana bırakılan."
II
kalk ve silkelen.
ikinci sayfada, umuda dair
yeni bir yol var.

Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Mavi Kapı

şeytan kötüdür;
akrabalarım şeytandan daha kötüdür.
siz bilmezsiniz, onlar yaşamın
iğrenç yüzünü yansıtıyorlar;
beni yoksullukla, açlıkla,
ölüme terk etmek istiyorlar.

....ve yoksullukla, açlıkla, ölüme terk edildim.

ölüm, benim için
TANRI'nın semavi katına çıkan bir uyanıştır.
ah! onlar bilmiyorlar, hiç bilmeyecekler de,
aklımın ve kalbimin, cennet ışığı ile olan şurayı.

Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Bizdeki bazıları, Batı edebiyatını çalışmakla, Batıcı olmayı birbirine karıştırıyorlar”
― Beyazıt Akman, Kayıp Tarihin Ä°zinde

“Sanat

Anladım işi, sanat Allah'ı aramakmış;
Marifet bu, gerisi yalnız çelik-çomakmış...”
― Necip Fazıl Kısakürek, Ǿ±±ô±ð

“Anlamak

Anlamak yok çocuğum, anlar gibi olmak var;
Akıl için son tavır, saçlarını yolmak var...

1983”
― Necip Fazıl Kısakürek, Ǿ±±ô±ð

“Haberi Yok

Şu geçeni durdursam, çekip de eteğinden;
Soruversem: Haberin var mı öleceğinden?

1939”
― Necip Fazıl Kısakürek, Ǿ±±ô±ð

&±ô»å±ç³Ü´Ç;³Òö±ô²µ±ð±ô±ð°ù

Gönlüm uçmak dilerken semavi ülkelere;
Ayağım takılıyor yerdeki gölgelere...

1982”
― Necip Fazıl Kısakürek, Ǿ±±ô±ð

“Fikir Sancısı

Lafımın dostusunuz, ç¾±±ô±ðmin yabancısı,
Yok mudur, sizin köyde, çeken fikir sancısı?..

1980”
― Necip Fazıl Kısakürek, Ǿ±±ô±ð

“Gece bir hendeÄŸe düşercesine
Birden kucağına düştüm gerçeğin.
Sanki erdim çetin bilmecesine,
Hem geçmiÅŸ zamanın, hem geleceÄŸin.”
― Necip Fazıl Kısakürek, Ǿ±±ô±ð

“Tam Otuz Yıl

Tam otuz yıl saatim işlemiş ben durmuşum;
Gökyüzünden habersiz, uçurtma uçurmuşum...

1934”
― Necip Fazıl Kısakürek, Ǿ±±ô±ð

“Yok KarmaÅŸası

İnsanda bir şımartılmışlık var;
...ve daha çok anlamsızlık var;
anlamı basite indirgiyen cehalet var.
Kendi dünyası dışında yaşayan her canlıya hor bakan gözlere sahiptir.

İnsanda hiç olmadığı kadar
büyük bir belirsizlik var;
yalancıdır, egoisttir, bencildir.

Ä°nsanda sonu gelmeyen
büyük bir çaresizlik var;
düşünmez, sorgulamaz, öğrenmez.

İnsanda çıkmaz bir yol var.

Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Kapı Arası Özgürlük

Yüreğimde kanayan
acı dolu bir hüzün var;
yalnızlığın gözleri
hayata oradan bakıyor.
Bu güz miladına
daha yeni başlıyor.
Kelimeleri daÄŸlara ve ÅŸehirlere
sabırla yürüyen.

Geride bıraktıklarım
yalan oldular;
doğruların aynasında
yüzlerini bir daha gören olmadı.
Ekmeğimi göçebe
kuşlarla bölüştüm.
Aklımın maviliğinde
kanat çırptılar.

Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Ä°nsanlar kanatları olmadıkları için, kuÅŸlar özgürdürler. Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Bir an kayboldun gibi! yaÅŸadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti

Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma

Çiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından
Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarından

Bir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde
Yüzüyorum gözünün yeşil serinliğinde

Bir ışık bir kelebek biraz çiçek biraz kuş
Yeni bir ülke yüzün ellerimde kaybolmuş

Soluğum bir kuş gibi uçuyor ellerine
Kapılıp gidiyorum saçının sellerine

Gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar
Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar

Bir kurtuluştur o an çağrılsa senin adın
Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakın

Tabiat bir bembeyaz gelinlik giymiÅŸ gibi
Yüzüme kar yağıyor sanki elinmiş gibi

Sensiz geçen zamanı belli yaşamamışım
Sensizlik bir kuyuymuş onu aşamamışım

Bir yol buldum öteye geçerek gözlerinden
İşte yeni bir dünya peygamber sözlerinden

Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm”
― Erdem Bayazıt, ½¢¾±¾±°ù±ô±ð°ù

“Sessizlik

Sessizlik,
içinden çıkartacağı şeyin
ne olduÄŸunu bilir.
Fikirlerin doğasından kopardığı meyveyi
insana sunmak için
en uygun zamandır.
Sessizlik,
düşünmüyor; sürekli
»åüşü²Ô»åü°ùü²â´Ç°ù.

Ozan Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Åžapkadan Dahilik

Ömür, yaşam içinde bir süre uzantısıdır,
ölümlüdür; fakat yaşam ölümsüzdür,
daima diridir.
Kelimelere anlamlarını serpiştiriyorum;
düşünmeyi ve sorgulamayı inkar edenler,
konuÅŸmaktan zevk alamazlar.
Kendimi okumuş cahil insanların dünyasından
arındırdığım yerdeyim;
önüm arkam, sağım solum,
ÅŸapkadan dahilik!

Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Güller Soluyor

güller soluyor;
hatıralarda kokuları kalıyor.
insan gülleri değil,
kokularını seviyor.
insan umut etmeyi seviyor.
kaleme ve yazıya çıkan yolda,
fikirlerde geleceÄŸini
arayanlara da rastladım;
karanlıkta yanmak için,
birer mum olmak istiyorlardı.
güller soluyor;
geride hüzün kalıyor.
insan gülleri değil,
kokularını özlüyor.

Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Sevgili Ezilen Halklar

Åžeytanla ittifak halinde olan bu insanlar,
beni yalancı ve suçlu çıkarmak için
sürekli bir uğraş içindedirler.
Biliyorlar, gerçekleri konuşuyorum.
Zihinleri sözcükler ile dolaşan fikirlerimin
ışığında özgürleşecek olan yarınlardan, korkuyorlar.
Korkuyorlar, çünkü ellerinin ve eteklerinin altında
hükmedecekleri hiç kimse
kalmayacak.

Deniz Sarıtop”
― Deniz Sarıtop

“Sevgili Dost,

Birileri tarafından sürekli izlendiğini düşünmek bir delilik belirtisidir de biri tarafından izlenildiğini düşünmemek neyi belirtisidir?

Sevgili Dost,
Allah her ÅŸeyi bilir.”
― A. Ali Ural, Posta Kutusundaki Mızıka

“gidiÅŸini anlatıyorum

sen gidiyorsun ya işine yetişmek için
saçlarını, gözlerini, ellerini
neyin varsa toplayıp gidiyorsun ya
her seferinde bir şey unutuyorsun sıcak
termometrede yükselen çizgi çizgi
kim bilir nerelerde soÄŸuyorsun

senin gözlerin var ya kadın kadın gülen
insan insan bakan göz bebeklerin
beni tutsa tutsa gözlerin tutar ayakta
beni yıksa yıksa gözlerin yerle bir eder
ne gelirse onlardan gelir bana
çalışma gücü yaşama direnci
mutluluk gibi kazanılması zor
mutluluk gibi yitirilmesi kolay

bir açarsın ki mutluyum
bir kaparsın her ÅŸey elimden gitmiÅŸ”
― Rıfat Ilgaz

“Edebiyatın ne olduÄŸunun anlaşılması, ister istemez 'iyi' ve 'kötü' edebiyat kavramlarına kafa yormamızı da gerektirecektir; bu da bizi pratikte 'seçkin' edebiyat ile 'popüler' edebiyat kavramlarına, giderek estetik duygusunun ve 'zevk'in nitelikleri konusuna ve nihayet, Türkçeye 'çirkin', 'bayağı', 'abartılı', 'sakil', 'kalitesiz', 'tapon' gibi olumsuzluk bildiren sıfatlarla aktarılabilecek 'kitsch'(kiç) kavramına ulaÅŸtırır. Bir sanat yapıtının, özel olarak da bir edebiyat eserinin bir bakıma bu 'karşı kavram'a, yani yapıtın 'kitsch'le iliÅŸkisine baÄŸlanabilir.”
― OÄŸuz Cebeci , Edebi Zevk Yargısı: Yüksek ve Popüler Edebiyat & Kitsch

“Vakit azaldıkça çoÄŸalmam gerekiyor
Hemen yetişmeliyim kaçan taşıtlara
Yaşansın son bir anılar
Zaman yok bir daha"

demiÅŸlerdir has bir ÅŸ²¹¾±°ùimiz. Anlayana.”
― Adalet AÄŸaoÄŸlu, Romantik Bir Viyana Yazı