欧宝娱乐

&濒诲辩耻辞;摆鈥

Ik spande me in die tijd tot het uiterste in
om minder jong te worden-
wat gaf ik om verbazing en onwetendheid?

摆鈥

Ik wist toen nog niet wie hij was:
de w van wie en waar en wat,
die van waanzin en waarom en wanneer en wacht!
en ook die van woestijnen, van weemoed en van wolken-
woorden
die mij altijd achtervolgen.

Het was een kleine, nietszeggende w,
toen ik hem vond,

en ik was toen nog zo verschrikkelijk onacceptabel jong.”
― Toon Tellegen, ...m n o p q...

“Een avontuur was niet voor lafaards, maar voor dapperlingen!”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Het viel haar best zwaar, maar het verleden mocht haar heden gewoonweg niet stelen, t貌ch?”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Komop, Soraia! pepte zij zichzelf op. Jij alleen kan jouw held zijn!”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“De adoptie van mijn dochter gaf mij meer dan het moederschap alleen.”
― Kim van Schie, Hallo lieverd

“Aurelio had de zwartste blik aan het hof doch zijn ziel was blank.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Zo klein in gestalte doch o zo groot in gedachte, is die hofnar!”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“De kam kliefde door de baren als vaders vloot op zee.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Er restte haar nu geen andere weg meer, dan die naar huis.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Die lippen raakten, de lijven voelden, hun zielen beroerden en hun harten zouden altijd hetzelfde ritme slaan vanaf dit moment.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Sierlijke witte krullen van een smeedijzeren bank werden als vingers, die haar naderbij wenkten.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“In onze jeugd zijn alle boeken toekomstvoorspellingen.”
― Graham Greene

“In mijn jongde beschouwde ik oude menschen als zijnde van een bijzonder soort: alsof ze altijd oud geweest waren, en de jonge altijd jong zouden blijven.”
― Stijn Streuvels, Het leven en de dood in de ast