Å·±¦ÓéÀÖ

“Gdy przyglÄ…daÅ‚em siÄ™ ciaÅ‚u, Arthur Bohanan, specjalista z laboratorium kryminalistycznego wydziaÅ‚u policji w Knoxville, zwróciÅ‚ siÄ™ do mnie z proÅ›bÄ…: – Bill, podaj mi rÄ™kÄ™. PracowaÅ‚em z nim od lat, wiedziaÅ‚em wiÄ™c, że bynajmniej nie szuka u mnie oparcia. ChciaÅ‚, żebym usunÄ…Å‚ jednÄ… z dÅ‚oni ofiary i podaÅ‚ mu jÄ…. W sprawach dotyczÄ…cych morderstw zdarza siÄ™ nieraz, że Å›±ô±ð»å³¦³ú²â odcinajÄ… palce lub nawet caÅ‚e dÅ‚onie, by zabrać je do swojego laboratorium lub przesÅ‚ać je FBI. W sytuacji, gdy ³Ù´Çż²õ²¹³¾´Çść ofiary jest nieznana, należy spróbować każdej możliwej techniki, by powiÄ…zać ze sobÄ… odciski i nazwisko. PrzyjrzaÅ‚em siÄ™ dÅ‚oniom ofiary. Skóra byÅ‚a rozmoczona, wyglÄ…daÅ‚o na to, że lada moment zsunie siÄ™ z koÅ›ci, wiedziaÅ‚em jednak, że to nie powstrzyma Arta przed zdjÄ™ciem odcisków; sÅ‚ynÄ…Å‚ z tego, że potrafiÅ‚ wÅ‚ożyć wÅ‚asne palce w skórÄ™ palców ofiary, by przywrócić im naturalny ksztaÅ‚t i pobrać odciski.”
― Bill Bass, Jon Jefferson