Å·±¦ÓéÀÖ

“Toen ze de fabriek ontdekte, heel ver van het dorp, aan de randen van het gebied dat ze in een dag kon bereiken, liep ze er lang omheen zonder naar binnen te durven gaan. Ze werd weerhouden door het monsterlijke geluid dat ontsnapte uit het gebouw, omheind door twee rijen hoge hekken die in het midden waren ingestort en verwoest. Alles was verlaten. De hoofdingang stond open en daaruit ontsnapte een jammerklacht, half smeekbede, half uitgeputte woede, vergezeld door dunne rook met vonken die rook naar metaal, motorolie en verbrand elastiek.”
― Philippe Claudel, Een Duitse fantasie

“Ze halen alles omlaag, en zo blijft er van het land helemaal niks over,â€� klaagde hij.
“Wat halen ze omlaag, Vati? Alles is in de oorlog toch al stuk gebombardeerd?� probeerde ik te troosten.
“Ach jongen, dat begrijp je toch niet. Laat ik het zo zeggen: er is wel wat overgebleven, maar dat breken die communisten ook nog af. Die willen een nieuwe maatschappij, met allemaal nieuwe gebouwen. En zelfs nieuwe mensen.�
“Nieuwe mensen?�
“Zie je wel: ik zei toch dat je het niet begrijpen zou! â€� Het komt nooit meer goed.”
― Boudewijn Büch, Het geheim van Eberwein