欧宝娱乐

“Lecz nawet gdyby si臋 tego szczerze pragn臋艂o 鈥� jak mo偶na z聽postanowienia prostego zacz膮膰 istnie膰? jak mo偶na przej艣膰 samow艂adnie z聽niebytu w聽byt? To jest prerogatywa boska, nie ludzka: b贸stwa powo艂uj膮 si臋 do istnienia; ludzie s膮 stwarzani. Zadanie niepor贸wnanie 艂atwiejsze: uwierzy膰 we w艂asne istnienie. Ale jak tu nakaza膰 sobie wiar臋? Tak samo jak wiara w聽istnienie Boga, wiara w聽istnienie 肠锄艂辞飞颈别办a jest albo spontaniczn膮, albo nie ma jej wcale. Czy znajdzie si臋 kto taki, co wys艂ucha艂 teologicznych argument贸w i 鈥� tak, przekonali艣cie mnie, chc臋 wierzy膰, pstryk, et voil脿 鈥� uwierzy艂? Wszak to absurd!”
― Jacek Dukaj

“M贸j ojciec niew膮tpliwie cierpia艂 z powodu swojego ateizmu, tym bardziej 偶e uwielbiana przez niego matka by艂a wierz膮ca i pewnie marzy艂, 偶eb podziela膰 jej wiar臋... Bez w膮tpienia chcia艂 r贸wnie偶 zachowa膰 si臋 jak hojny ojciec i oznajmi膰 swojemu dziecku, 偶e B贸g istnieje... By艂aby to dobra nowina... 艁aska, kt贸rej nie umia艂 przekaza膰...”
― 脡ric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Jeden przes膮d wypiera drugi. Kiedy艣 ludzie wierzyli, bo ich do tego nak艂aniano. Dzi艣 z tego samego powodu w膮tpi膮. W obydwu przypadkach wyobra偶aj膮 sobie, 偶e my艣l膮, cho膰 tylko powtarzaj膮, prze偶uwaj膮 opinie, doktryny dla mas, przekonania, kt贸rych by膰 mo偶e by nie podzielali, gdyby si臋 zastanowili.”
― 脡ric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Do pogardy dla wierz膮cego dochodzi pogarda dla dzikusa. (...) Oto co my艣l膮 te nasze trze藕we umys艂y! Po co o艣wieca膰 tubylca? Po co pozbawia膰 go korzeni, oferuj膮c mu ateizm? C贸偶 by na tym zyska艂 w tym wrogim 艣rodowisku? W rzeczywisto艣ci uwa偶aj膮, 偶e to normalne, gdy modli si臋 Afrykanin, lecz irytuj膮ce, gdy robi to Europejczyk, poniewa偶 ich zdaniem Europejczyk jest lepszy od Afrykanina.”
― 脡ric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“- Dostarczenie dowodu nale偶y do tego, kto wysuwa twierdzenie. Je艣li utrzymuj臋, 偶e centaury istniej膮, musz臋 poprze膰 swoj膮 tez臋.
- Kto艣, kto nie chce wierzy膰, zawsze wynajduje powody.
- Kto艣, kto chce wierzy膰, r贸wnie偶!”
― 脡ric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Stopniowo niebo i ziemia splata艂y si臋 ze sob膮, pokonane przez p贸艂mrok. Kontury g贸r rozci膮ga艂y si臋 w niesko艅czono艣膰, a ich zbocza, wierzcho艂ki i wyst臋py si臋 przyt臋pi艂y. Nie, zdecydowanie, Boga tam nie by艂o. Gdyby B贸g chcia艂, bym go pozna艂, zabra艂by si臋 do tego inaczej, prawda? Cz艂owiek szuka Boga. By艂bym wstrz膮艣ni臋ty, gdyby to B贸g szuka艂 肠锄艂辞飞颈别办a, gdyby B贸g mnie 艣ciga艂...”
― 脡ric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Kto mnie tu umie艣ci艂, na tym okr膮g艂ym kamieniu? W jakim celu? I dlaczego na tak kr贸tko?”
― 脡ric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“(...) Niepok贸j, cho膰 odsun膮艂 mnie od 艣wiata, nie przybli偶y艂 mnie do Boga. Przeciwnie, skaza艂 mnie na jeszcze wi臋ksz膮 samotno艣膰 i arogancj臋, miotaj膮c mn膮 tak, jakbym by艂 jedyn膮 istot膮 my艣l膮c膮 po艣rodku wszech艣wiata, kt贸ry nie my艣li.
Przeciwnie ni偶 niepok贸j, rado艣膰 po艂膮czy艂a mnie ze 艣wiatem i zbli偶y艂a do Boga. Rado艣膰 nauczy艂a mnie pokory. Dzi臋ki niej nie czu艂em si臋 ju偶 wyizolowany, obcy, lecz wzbogacony, zjednoczony z innymi. Moc, kt贸ra utrzymywa艂a Wszystko, porusza艂a si臋 r贸wnie偶 we mnie, uciele艣nia艂em jedno z jej tymczasowych ogniw.
O ile niepok贸j uczyni艂 mnie zbyt wielkim, o tyle rado艣膰 sprowadzi艂a mnie do w艂a艣ciwych proporcji: nie by艂em wielki sam z siebie, raczej wielki wielko艣ci膮 tego, co we mnie zamieszka艂o. Niesko艅czono艣膰 stanowi艂a dno mojego sko艅czonego umys艂u, niczym czara, kt贸ra mog艂aby pomie艣ci膰 moj膮 dusz臋.”
― 脡ric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Od mojej nocy powinienem by艂 czu膰 si臋 bli偶sz wierz膮cej i nie zgadza膰 si臋 z wojuj膮cym ateist膮. W rzeczywisto艣ci nie odnajdywa艂em si臋 w 偶adnym z tych dwojga: trzymali si臋 kurczowo prostych rozwi膮za艅, wierzy膰, nie wierzy膰, wykazuj膮c podejrzan膮 sk艂onno艣膰 do kategorycznych s膮d贸w. Ani jedno, ani drugie nie znosi艂o rozwoju, w膮tpliwo艣ci, pyta艅. Potwierdzaj膮c sw贸j wyb贸r, nie chcieli my艣le膰, lecz po艂o偶y膰 kres my艣leniu. Pragn臋li tylko jednego: uwolni膰 si臋 od znak贸w zapytania. Oddech 艣mierci parali偶owa艂 ich umys艂.”
― 脡ric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Im jestem starszy, tym lepiej zdaj臋 sobie spraw臋, 偶e agnostycyzm stanowi postaw臋, kt贸ra jest przewa偶nie odrzucana. Cz艂owiek musi wiedzie膰! Chocia偶 na 艣wiecie s膮 tylko agnostycy wierz膮cy, agnostycy niewierz膮cy i agnostycy oboj臋tni, miliony ludzi upieraj膮 si臋 przy mieszaniu wiary z rozumem, nieuznawaniu z艂o偶ono艣ci umys艂u, upraszczaniu poj臋膰, 偶eby zmieni膰 w uniwersaln膮 prawd臋 bardzo osobiste odczucia.”
― 脡ric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Nigdy nie ufaj t艂umaczeniu, czy to pisemnemu, czy ustnemu, je艣li nie ufasz autorowi przek艂adu.”
― Suzy Kassem, Rise Up and Salute the Sun: The Writings of Suzy Kassem

“Czy偶 nigdy nie przestaniecie miesza膰 Boga i wiary do swych swar贸w, 偶膮dz i nienawi艣ci, o 艣lepcy?!”
― Teodor Parnicki, Aecjusz, ostatni Rzymianin

“Bez wiary jeste艣my jak zwierz臋ta. Jak bestie (...) Tylko chrze艣cija艅stwo chroni nas przed rzuceniem si臋 sobie do garde艂. (...) Cz艂owiek jest istot膮 z gruntu z艂膮聽i nieobyczajn膮. Jest zbudowany z instynkt贸w, amoralny z natury. Chrze艣cija艅stwo uczyni艂o nas lud藕mi i gdy tylko znikn膮 jego normy, zostaniemy z niczym, b臋dzie rz膮dzi艂 czysty nihilizm.”
― Olga Tokarczuk, Empuzjon

“Zadawanie pyta艅 Panu to ryzykowna sprawa (...) Otrzymujesz odpowiedzi, ale cz臋sto prowadz膮 ci臋 one w dziwne miejsca.”
― Diana Gabaldon, An Echo in the Bone

“Cia艂o jest zdumiewaj膮co plastyczne, dusza jeszcze bardziej. S膮 jednak rzeczy, z kt贸rych nie spos贸b si臋 otrz膮sn膮膰. (...) To prawda, 肠颈补艂辞 艂atwo zrani膰, a ducha mo偶na z艂ama膰. A jednak jest w 肠锄艂辞飞颈别办u co艣, czego nigdy nie da si臋 zniszczy膰.”
― Diana Gabaldon, An Echo in the Bone

“Oby B贸g uczyni艂 bezpiecznym ka偶dy m贸j krok,
Oby B贸g otworzy艂 dla mnie ka偶d膮 prze艂臋cz,
Oby B贸g oczy艣ci艂 ka偶d膮 z moich dr贸g
I oby zawsze bra艂 mnie w swoje 艢wi臋te D艂onie.”
― Diana Gabaldon, The Fiery Cross

“Wiara to r贸wnie pot臋偶na 蝉颈艂补 jak nauka. Ale znacznie bardziej niebezpieczna.”
― Diana Gabaldon, Voyager

“Sumienie to najbardziej intymny g艂os w nas, kt贸ry nam m贸wi, co jest dobre i co jest z艂e. Musimy go s艂ucha膰, nie mo偶emy go oszukiwa膰. Jeste艣my mistrzami 艣wiata w oszukiwaniu i zag艂uszaniu w艂asnego sumienia.”
― Jan Kaczkowski, Grunt pod nogami. Ks. Jan Kaczkowski nieco powa偶niej ni偶 zwykle

“Jeste艣my biologi膮, jako艣 si臋 musimy zepsu膰.”
― Jan Kaczkowski, Grunt pod nogami. Ks. Jan Kaczkowski nieco powa偶niej ni偶 zwykle