ŷ������

“Gardul metafizic, ca şi zidul, stă să blocheze. Să nu lase să intre, dar mai cu seamă, să nu lase să iasă. Şi totuşi zidurile au stat de pe timpuri ca o provocare �� o cetate e ca şi o invitaţie de a fi cucerită, zdrobită�� Un perete �� va rezista sau nu va rezista? De gard nu se ia nimeni: gardul e păzit, năruit, rezemat, dar niciodată cucerit��”
― Sorin Hadârcă, Zen la pachet

“THESE ARE NOT MY FAILURES
THESE ARE THE CERTIFICATES OF MY GRIT

ये मेरी असफलताएं नही�� है��
ये मेरी ज़ि�� के प्रमाणपत्र है��

YEH MERI ASAFALTAYEIN NAHIN HAIN
YEH MERI ZID KE PRAMANPATR HAIN”
― Vineet Raj Kapoor

“…Čuvar zabravlja turbe �� zapisuje nepoznati �� pustivši da u njegov mrak padne teški zvuk iz brave kao da unutra ostavlja ime ključa. Mrzovoljan je kao i ja, seda na kamen do mene i sklapa oči. U času kad već mislim da je zaspao u svom delu senke, čuvar podiže ruku i pokazuje mi moljca koji lebdi negde u tremu turbeta, izašao iz naših haljina ili iz persijskih prostirki zgrade.

�� Vidiš �� obraća mi se on nezainteresovano �� kukac je duboko gore pod belim zidom trema i primetan je samo zato što se kreće. Moglo bi se odavde pomisliti da je ptica duboko u nebu, kad bi se zid shvatio kao nebo. Moljac taj zid verovatno tako i shvata i jedino mi znamo da nije u pravu. A on ne zna ni to da mi znamo. Ne zna ni da postojimo. Pa pokušaj sada da opštiš s njime, ako možeš. Možeš li da mu kažeš nešto �� bilo šta �� ali tako da te on shvati i da si ti siguran da te je on shvatio do kraja?

�� Ne znam �� odgovorio sam �� a možeš li ti? �� Mogu �� uzvratio je mirno starac, pljesnuvši dlanovima ubio moljca i pokazao mi ga smrvljenog na dlanu. �� Misliš li da nije razumeo šta sam mu rekao? �� Tako možeš i sveći, gaseći je između dva prsta da pokažeš da postojiš �� primetio sam.

�� Naravno, ako je sveća u stanju da umre�� Zamisli sada �� nastavio je �� da postoji neko ko zna, dok mi ovo znamo o moljcu, to isto o nama. Neko kome je poznato na koji način, čime i zašto je omeđen ovaj naš prostor, ovo što mi smatramo nebom i uzimamo kao da je neomeđeno �� neko ko nije u stanju da nam se približi i da nam da do znanja da postoji sem na jedan jedini način �� ubijajući nas. Neko čijim se ruhom hranimo, neko ko našu smrt nosi u svojoj ruci kao jezik, kao sredstvo opštenja s nama. Ubijajući nas, taj nepoznati nas obaveštava o sebi. I mi kroz naše smrti, koje su možda samo pouka nekoj skitnici koja sedi kraj ubice, mi kažem, kroz naše smrti kao kroz odškrinuta vrata sagledavamo u poslednjem trenutku neka nova polja i neke druge međe��”
― Milorad Pavić, Hazarski recnik : roman-leksikon u 100.000 reci, androgino izdanje

“Orice provocare nu este decât o �ٰ��𲹱��ă pe scara evoluției personale. Dacă o privești ca pe un zid, atunci îți va fi mai greu să privești dincolo de el.Contează foarte mult cum privești lucrurile.”
― Cristi Grosaru, Tu ai iubi un om ca tine?

“Egoismul este o ���Գ��ǰ�ă a lipsei de apreciere, este un zid care te împiedică să acumulezi, să evoluezi.”
― Cristi Grosaru, Tu ai iubi un om ca tine?