ŷ������

به عنوان اولین اثر از نویسنده به معنای واقعی شاهکاره
میترسم این روند توی آثار بعدیش تکرار نشه ، هر چند که معتقدم همه نویسنده ها همیشه یه آس دارن که رو کنن ، و اگه این آس برگ اول باشه باید ببینیم که برگهای بعدی آقای استیو تولتز چیه؟
داستان پر است از اتفاقها و هیجانهایی که مدام و پشت سر هم قطار شدن بدون اینکه بهت مجال نفس کشیدن بدن ، فصل اول کتاب رو تو یکساعت خوندم بعد با خودم گفتم خیلی حیفه که کتاب رو 3-4 روزه تموم کنم واسه همین جیره بندیش کردم ، درست مثل صحرا نوردی که یه بطری آب داره و باید با اون خودش رو به واحه بعدی برسونه و این شد که خوندن کتاب 2 هفته طول کشید .
برای ادای حق مطلب نوشته زیر رو از خود آقای خاکسار مترجم کتاب براتون میذارم :

به تک تک شما که برای اولین با با این اثر مواجه میشوید حسودی میکنم. خیلی از شما را میبینیم که پس از نیمه شب دراز کشیده اید و هرجمله را چندین بار میخوانید شگفت زده از این که یک نویسنده تا چه حد میتواند نابغه باشد. می بینمتان که لبتان به خنده باز میشود و چشمتان به اشک مینشیند.

معادل موسیقایی این کتاب برای خودم سمفونی نهم مالر است. نه، کوارتت چهاردهم بتهوون. شاید هم پاسیون سن ماتیوی باخ. نه، همه ی اینها با هم است. این کتاب را بچشید، ببلعید، نفس بکشید. برایتان معیار سنجش باقی رمانها خواهد شد، از حجمش نترسید، از قیمتش، می بینمتان که صفحه ی ششصد با خودتان میگویید: یعنی دارد تمام میشود؟ تو را به خدا تمام نشو! فلسفه بباف مارتین، نقد کن جسپر، مزخرف بگو هری، ایراد بگیر انوک!

جزء از کل کاری با من کرد که باور نمیکردم هیچ کتابی با من بکند. زندگیتان را تغییر می دهد، به معنای واقعی کلمه. یک روز از خواب بیدار شدم و ته دلم احساس عشق کردم. به دنبال منبعش گشتم و دیدم عاشق این کتابم. من این کتاب را همان قدر دوست دارم که یک انسان عزیز را. باور نمیکنید؟ بخوانید جزء از کل را، کلمات جادویی استیو تولتز را��