Å·±¦ÓéÀÖ

“De volmaaktheid onzer producten en de matigheid onzer prijzen geven ons het recht eene ruime plaats op al de markten der wereld te eischen. Eene jonge natie als de onze moet stoutmoedig zijn, altijd vooruitgaan en vertrouwen in zich zelve stellen. Onze geldmiddelen zijn onschatbaar, ik vrees niet het te zeggen, en wij kunnen er een onberekenbaar voordeel mede doen.”
― Leopold II

“Heel dit land acteert, dit schijtgat van Europa, en al het volk dat zich erin wentelt en keert: het is een kolonie vol komedianten, het schmiert dat het een aard heeft, niet in staat tot wezenlijk contact, het verstopt zich in het voetlicht van de schone schijn en de dure restaurantrekening en het dwangmatig gewauwel over het slechte weer en over de files en de hondendrollen van de buurman, het lijdt aan overacting in de politiek en in het wielerleven â€� maar voor de ware ik heeft het geen volledige tekst meegekregen, nog altijd niet, ook ik niet, we zijn nog altijd boerenpummels in een te prijzig kostuum en geen andere replieken dan de boerse vloek of de geladen stilte of de rode kop van schaamte. En als die niet volstaan, improviseren we snel een platte grol, een ontwijkend vuile mop, een grappig accent, een hoog stemmetje. Nog altijd de bezielers van een middeleeuwse klucht, “De Sotternie van Nu Nochâ€�. Typetjes, waar je mensen verwacht.”
― Tom Lanoye, Sprakeloos

“Eclecticisme voert de boventoon, zoals overal in België, van bouwstijl tot grondwet, van burgerlijk interieur tot moraal. De een noemt het anarchie, de ander liberalisme, een derde bric-à-brac.”
― Tom Lanoye, Sprakeloos

“Racisme is niet het gevolg van kolonialisme, kolonialisme is het gevolg van racisme.”
― Peter Verlinden, Zwarte trots, witte schaamte? Over kolonialisme en racisme

“De eerste is Gerard Walschap, verre vriend en trouwe fan. Schrijver van stavast, geen groot talent voor toneelteksten, des te meer voor krachtig vertellen en stevige polemiek. ‘Dag mensen, dat ’t welga.â€� Dat staat in bijna minuscule letters op zijn graf van natuurtegels. Al bij het ingaan van het eerste oorlogsjaar had hij me gewaarschuwd, onder vier ogen en in bedekte termen. ‘Doe gelijk iedere Belg al eeuwen doet. Buig mee zonder te buigen.”
― Tom Lanoye , De draaischijf

“De Belgen zijn een volk zonder schaduw van nationaliteit, ze beschikken niet over welke politieke inteligentie dan ook, ze zijn zonder twijfel de meest onuitstaanbare schepselen die er bestaan, gelukkige verhindert een zekere apatie de Belgen veel schade aan te richten en stomiteiten te doen waarin ze zo gederven zijn.”
― Leopold I

“Van nu af moeten wij onze markten zoo talrijk maken als mogelijk is. Geen ander middel bestaat er tot het bezweren dier nijverheidserisissen, waarvan de noodlottige gevolgen zich zouden doen gevoelen naar gelang van de ontwikkeling der aangetaste gedeelten. Wij moeten ook onzen handel aanwakkeren en den Belgischen voortbrenger in staat stellen langs Belgische wegen te vervoeren en bij Belgen te consigneeren, de goederen, waarvan de verzending naar verre landen weldra, naar ik verhoop, belangrijker zal worden,dank aan ons volmaakt werk en aan onze gematigde prijzen.”
― Leopold II

“Thans is onze uitvoer bijna uitsluitend toevertrouwd aan vreemde handen. Men dient na te gaan, waarom het zoo is, en de middelen te zoeken om het geld, dat wij aan commissionarissen van Havre, Hamburg, Rotterdam of Londen geven, door Belgen te laten winnen en voor ons land te behouden. Ook dient men, zooals ik zegde, aanzienlijk te vermeerderen het bedrag onzer plaatsingen in den vreemde en deze zouden, naar het gevoelen onzer consuls, vertiendubbeld kunnen worden.”
― Leopold II

“Volgt uwe geburen na, breidt u uit aan den overkant der zeeën, telkens als gij daartoe de gelegenheid zult hebben, en gij zult er kostelijke uitvoerwegen voor uwe voortbrengselen vinden, bedrijvigheid voor uwen handel; werk voor al de arbeids- krachten, die wij thans niet gebruiken kunnen; plaats voor den overvloed onzer bevolking; nieuwe inkomsten voor de schatkist, die wellicht eenmaal aan onze Regeering zouden toelaten, naar het voorbeeld der Nederlandsche, de belastingen in het moederland te verminderen; eindelijk eene gewisse vermeerdering van macht en een nog beteren toestand in het centrum van het groot Europeesch gezin.”
― Leopold II

“Niet langer zult gij dulden, Mijne Heeren, dat alleen wij onder de natiën, die havens en eene zeegrens bezitten, voor het grootste gedeelte van onzen uitvoer afhankelijk zouden blijven van anderen... Weldra, ik hoop het stellig, zal onze jeugdige natie ook haar deel van de zee eischen en haar eersten stap doen op de baan van den billijken en eerlijken vooruitgang, de eenige die past aan den aard des Lands en aan den tijd waarin wij leven.”
― Leopold II