欧宝娱乐

“je vond me
huilend
en vroeg me
鈥渨aarom die tranen鈥�
ik zei 鈥渙m mezelf鈥�
en jij zei
鈥渨e huilen alleen om de dingen waar we van houden鈥�
nu vind ik huilen
niet zo erg meer
en huil ik
ook om jou”
― Frauke Heyde

“Waarom huilen? Beter nooit huilen. Er is maar 茅茅n keus: het loodje leggen of volhouden. Als je eenmaal hebt besloten vol te houden, huil dan niet. Nooit opgeven, nooit en nooit en nooit. Het is trouwens de vraag of je dit kan beslissen. Waarschijnlijk is het leven een brok lijm, waarin je bijt en waaruit je je tanden nooit meer los kan trekken.”
― Willem Frederik Hermans, In de mist van het schimmenrijk: Fragmenten uit het oorlogsdagboek van de student Karel R.

“Mijn vader huilde nooit. Als hij bedroefd was, liep hij naar de tempel van de onbekende heilige. Daar knielde hij naast het graf, tikte zachtjes met een steentje tegen de grafsteen, praatte met de heilige en als hij zich weer beter voelde, wandelde hij terug naar huis.”
― Kader Abdolah, De kraai