Å·±¦ÓéÀÖ

“Kami Islam seislam-islamnya, tetapi dalam menentang kapitalis, kami Marxis semarxis-marxisnya”
― Hendri Teja, Tan: Gerilya Bawah Tanah

“Perselisihan yang dipicu oleh masalah agama kini mengancam kehidupan kita. Sejarah peradaban dan kemanusiaan hancur ketika kobaran kebencian merasuki perasaan masing-masing pemeluk agama. Padahal, ada persoalan mendasar yang terus-menerus disemai dan dipelihara: agama selalu saja diperalat oleh kekuasaan politik dan kekuatan ekonomi sebagai dasar teologis pembenaran bagi kepentingan mereka sendiri. Maka, tampillah gerakan Teologi Pembebasan menantang ketertaklukan lembaga-lembaga agama oleh hegemoni kekuasaan politik dan kekuatan ekonomi yang serakah itu. Gerakan keagamaan radikal dan revolusioner ini, terutama di Amerika Latin, membuktikan bahwa agama bisa dan seharusnya menjadi “bara apiâ€� melawan kezaliman, ketidakadilan, dan ketidakmanusiawian.”
― Roem Topatimasang, Teologi Pembebasan

“Harus diingat, Indonesia adalah sebuah negara di mana sejak pertengahan 1960-an bahkan wacana ekonomi Islam memperlihatkan pengaruh gagasan-gagasan Marxis dan sosialis yang kukuh.”
― Robert W. Hefner, Market Cultures: Society and Morality in the New Asian Capitalisms

“Bien sûr que la valeur est produite par le travail ! Quoique... Ne rejoint-on pas le credo solennel du marxisme du mouvement ouvrier, son "point de vue du travail", sa glorification du prolétariat "créateur de valeur" ? L'ironie de l'affaire veut du reste que le marxisme traditionnel comprenne son propre "point de vue" complètement de travers, puisque tout en affirmant que la "classe qui crée la valeur" est celle des producteurs, il cantonne néanmoins l'abstraction valeur à la sphère de la circulation.”
― Robert Kurz, The Substance of Capital

“Lorsque le marxisme traditionnel, idéologie immanente à la modernisation, cherche à restreindre les concepts de travail abstrait et d'abstraction réelle à la sphère de la circulation, il ne trahit pas seulement par là sa contamination par l'éthique protestante, le productivisme capitaliste et une fausse ontologie transhistorique du travail, mais surtout sa limitation à l'espace interne au système producteur de marchandises moderne et à son temps abstrait.”
― Robert Kurz, The Substance of Capital

“Onder invloed van het marxisme ontstond in de wereldgeschiedenis ook nog een zesde vorm van arbeidsdeling, de nomisch technische arbeidsverdeling. Die werd voor het eerst in de Sovjet-Unie ingevoerd in 1917 en verdween er met de Val van de Muur in 1989. De werkende bevolking werd er wijsgemaakt dat het een vorm van nomische arbeidsverdeling was die spontaan was ontstaan en niet door de overheid werd afgedwongen. Maar in werkelijkheid ging het niet om communisme, wel integendeel om staatskapitalisme. Op papier heerst er nog steeds communisme in de Volksrepubliek China, maar dat komt dan enkel maar omdat papier er zeer gewillig is (geen wonder, want het papier werd juist in China uitgevonden). Harde vormen van communisme zijn na de Val van de Muur nog een korte tijd blijven voortbestaan in Cuba en in Albanië, maar zijn ondertussen ook daar verdwenen. Enkel in het totaal geïsoleerde Noord-Korea is de nomisch technische arbeidsverdeling tot op vandaag blijven voortbestaan. Tot een afsterven van de staat, zoals Marx voorspelde, heeft het zeker niet geleid, wel tot een verpletterend staatsapparaat gecontroleerd door de gewetenloze machtsclique rond de vereerde Leider.”
― Jean Pierre Van Rossem, Postmoderniteit: Onzekerheid & Onveiligheid