Πρώτο βιβλίο του Χωμενίδη που διαβάζω, μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις. Η γραφή του είναι πολύ καλή και ξεκούραστη, οι σελίδες φεύγουν νερό. Η ιστορΠρώτο βιβλίο του Χωμενίδη που διαβάζω, μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις. Η γραφή του είναι πολύ καλή και ξεκούραστη, οι σελίδες φεύγουν νερό. Η ιστορία σουρεαλιστική και χιουμοριστική αν και το δεύτερο μέρος του βιβλίου μου φάνηκε κάπως πιο αδύναμο, με εξαίρεση το τέλος, το οποίο βρήκα αρκετά ικανοποιητικό. Σου αφήνει την αίσθηση ότι ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει όπως θέλει, κάτι που ισχύει βέβαια γενικά για όλο το βιβλίο. Πρόκειται για όνειρο, εφιάλτη ή για μια πολύ καλοστημένη φάρσα;...more
Εξαιρετικό, απολαυστικό βιβλίο. Γλαφυρές περιγραφές, υπέροχο λογοτεχνικό ύφος, ζωντανοί χαρακτήρες, ωραίες ανατροπές. Ακόμα κι αν είσαι συνηθισμένος σΕξαιρετικό, απολαυστικό βιβλίο. Γλαφυρές περιγραφές, υπέροχο λογοτεχνικό ύφος, ζωντανοί χαρακτήρες, ωραίες ανατροπές. Ακόμα κι αν είσαι συνηθισμένος στη λογοτεχνία τρόμου, εδώ υπάρχει κάτι που θα σε καθηλώσει και ίσως να σε κάνει να χάσεις λίγο τον ύπνο σου τη νύχτα. Το διάβασα κάποιες κρύες νύχτες του Νοέμβρη σε επαρχιακή ορεινή πόλη, στον καναπέ, μπροστά από το τζάκι και η εμπειρία ήταν απόλαυση. Υπάρχει μονάχα ένα αρνητικό όταν έχει γίνει ένα τόσο μεγάλο hype με ένα βιβλίο και έχεις πολλές προσδοκίες από αυτό. Το παραμικρό ψεγάδι που μπορεί να βρεις σε απογοητεύει σε μεγαλύτερο βαθμό απ'ότι ίσως αν δεν είχε γίνει τόσος ντόρος για αυτό. Υπήρχαν κάποια σημεία που με ενόχλησαν λίγο (ακολουθούν spoilers, προσοχή όσοι δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο). (view spoiler)[ Καταρχάς, υπάρχουν σκηνές με ζωάκια που αγγίζουν το animal abuse. Οι περιγραφές του ζώου που χτυπιέται φοβισμένο στο σπίτι και θέλει να φύγει αλλά το έχουν επίτηδες δεμένο, μέχρι να το...φάει ότι είναι να το φάει τέλος πάντων, με ενόχλησαν. Επίσης, ο αστυνόμος Γρίβας εφόσον αγαπάει τόσο πολύ τα ζώα και έχασε και τον δικό του σκύλο στο σπίτι όταν ήταν έφηβος, πώς πήγε τον Ερμή στο στόμα του λύκου ελαφρά τη καρδία; Δεν ταιριάζει κάτι τέτοιο με το ψυχογράφημα του χαρακτήρα του. Και μιλώντας για τον Γρίβα, δολοφονήθηκε και κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ψάξει ποιος τον σκότωσε, σε ένα σπίτι που υπήρχε μόνο ένας ενήλικας, μια έφηβη και ένα 5χρονο. Η αστυνομία λέει, ακόμα "προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί" και ο Τάσος τη γλύτωσε στην πένα. Δαχτυλικά αποτυπώματα; Dna, κάτι; (hide spoiler)] Σαφώς τα παραπάνω δεν μπορούν να ακυρώσουν ένα ολόκληρο έργο. Ο κύριος Κέλλης αξίζει πολλά συγχαρητήρια για αυτό το βιβλίο και για το ότι πήγε την ελληνική λογοτεχνία τρόμου σε ένα άλλο επίπεδο που μέχρι τώρα δεν υπήρχε. Με χαρά θα διαβάσω και τις άλλες λογοτεχνικές δουλειές του!...more
Η συγγραφέας μάλλον έγραψε αυτό το βιβλίο για να περιαυτολογήσει για τις ικανότητές της να λύνει υποθέσεις, οι οποίες φυσικά είναι αδιαμφισβήτητες. ΌμΗ συγγραφέας μάλλον έγραψε αυτό το βιβλίο για να περιαυτολογήσει για τις ικανότητές της να λύνει υποθέσεις, οι οποίες φυσικά είναι αδιαμφισβήτητες. Όμως είναι αρκετά βαρετό, μερικές φορές και εκνευριστικό να διαβάζεις για το πόσο ικανή είναι, πόσα συγχαρητήρια δέχτηκε, πώς "καθηλώνει" η μουσική της εκπομπής τους τηλεθεατές, να παρομοιάζει τον εαυτό της με τη Miss Marple της Agatha Christie ή να επικαλείται την "Παναγία που γιορτάζει" να βάλει το χέρι της... Απο την αρχή όλοι ξέραμε ποιος είναι ο δολοφόνος. Ουσιαστικά ξεκινάμε να διαβάζουμε την ιστορία όχι για να εκπλαγούμε στο τέλος απο κάποια ανατροπή, αλλά για να θαυμάσουμε τον τρόπο με τον οποίο έλυσε το μυστήριο η "δαιμόνια ρεπόρτερ"....more
Μου το πρότειναν ως ταξιδιωτικό βιβλίο σε ένα forum (μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια) και περίμενα να διαβάσω κάτι τελείως διαφορετικό. Σε γενικές γραμμέςΜου το πρότειναν ως ταξιδιωτικό βιβλίο σε ένα forum (μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια) και περίμενα να διαβάσω κάτι τελείως διαφορετικό. Σε γενικές γραμμές είναι ένα κακό βιβλίο. Η γραφή του είναι παρωχημένη σε πολύ ενοχλητικό βαθμό, με διαλόγους του τύπου "Τι συμβαίνει; Βλέπω σταλαχτίτες θλίψης στα μάτια σου..." (γιατί το να πει απλά ότι βλέπει τα μάτια του θλιμμένα είναι υπερβολικά κοινότυπο). Cheesy και μελοδραματικά σκηνικά που παραπέμπουν σε βραζιλιάνικη σαπουνόπερα των 90's και ένα τέλος που θυμίζει κακή μελό ελληνική ταινία. Θα μπορούσα να βάλω ένα επιπλέον αστεράκι για κάποιες ιστορικές αναφορές και τη γλαφυρή περιγραφή της Κωνσταντινούπολης και του Βερολίνου που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον, αλλά δε νομίζω πως το "it was ok" που του δίνουν τα 2 αστεράκια χαρακτηρίζει την άποψή μου....more
Loading...
