ŷ������

نمی توانستم برای جان شیفته ریویو بنویسم. برایم صرفن یک داستان نبود.بیشتر از آن رفیق بود و دوست. نمی توانستم تمام آنچه از آنت و رودخانه اش در جانم جاری بود را در کلمه بنشانم و توصیف کنم. یک شیفتگی بود که بیانش از عمقش می کاست...تجربه نابی بود که بهم هدیه شده بود....یک تصویر ژرف بود از زندگی که در قاب قصه برایم روایت شده بود...شراب نابی بود که به کامم نشسته بود و مرا شیدای خویش کرده بود....و من می دانستم که تا سالها در مستی اش غوطه ورم.

آبان 94