[تا انتهای فیلمنامۀ
ایثار که به‌نوع� وصیت‌نامۀ تارکوفسکی‌ست� در روزِ درگذشتش]
نمی‌دان� چند بار باید به این شاخه آب بدهد، اما اطمینان دارد که نمی‌گذار� روزی بگذرد، بی آن‌ک� دلوی آب را تا این‌ج� بالا آورده باشد، تا آن‌وق� که درخت، غرقِ شکوفه شود. چرا که پدرش به او گفته که چنین خواهد شد.
